In droom over een veilige plek waar ik kan schuilen. Een plek waar ik mijn angst voor mijn bestaan even niet hoef te voelen. Een plek te vinden waar ik enkel en alleen liefde en geborgenheid kan voelen zonder me onveilig te voelen.
Mijn reis zonder bestemming
Een jaren lange reis waarin ik me voort sleep van de ene plek naar de andere. Van bos naar zee, van bergen naar toendra, van woestijn naar jungle, alle uithoeken van de aarde bezoek. Intense ontmoetingen met een rijkdom aan culturen en religies. Mensen die mij met zoveel liefde ontvangen, een veilige plek aanbieden waarin ik kan schuilen en me veilig kan voelen, waar ik mag wonen. Plekken waarin alles aanwezig is waar ik zo naar verlang. Maar toch… ik kan ik er niet blijven. Iedere keer weer word ik overmand met een diep gevoel van vervreemding in mijn lichaam die zo ‘eigen maar unheimisch’ is dat ik weer verder trek.
Ik kan niet meer
Lange tijd gaat voorbij en mijn bewegingen worden langzamer. Ik voel me uitgeput en levenloos. Door een gebrek aan zelfzorg zak ik in elkaar en lig voor lange tijd bewegingsloos op de aarde, verlaten. En vanuit dit diepe isolement verlaat ik mijn lichaam. Bewust van het lege omhulsel die daar eenzaam en alleen is achtergelaten verdwijn ik in een diepe donkere zwarte ruimte van het niets. Betreedt een veld voorbij het zoeken naar veiligheid voorbij angst, een veld van ‘niets en alles’, een plek van het begin en het einde. Verdwijn in de energie van de puurheid en oneindigheid van liefde en overgave.
Thuis
Het voelt als eeuwigheid wanneer ik weer bewust wordt van mijn fysieke lichaam die daar zo alleen en eenzaam op aarde ligt. Langzaam keer ik terug. Ik voel een warme intense energie vanuit de aarde mijn lichaam binnenstromen. Een energie die vanuit mijn bekken naar mijn hart kruipt en met brute kracht mijn lichaam wakker maakt. Heftig schokkend komt mijn lichaam in beweging zonder dat ik er iets aan kan doen totdat het tot stilstand komt en ik een diepe serene stilte ervaar waarin ik in volledige overgave voor het eerst bewust mijn lichaam aanraak. Met een intense focus, liefde en aandacht verken ik de schoonheid van mijn lichaam, mijn wonderlijke tempel. Een diep gevoel van veiligheid, van thuiskomen versmelt ik met haar. Thuis van de lange reis naar huis, mijn lichaam, mijn tempel, de verbinding tussen hemel en aarde.