Een week geleden mocht ik weer eens de magie van een healing circle ervaren. Het mooie van deze circle is dat je alleen iets mag vertellen of zeggen wanneer je in bezit bent van de talkingstick, de rest van de groep is stil en luistert. Het is zo krachtig om de ruimte te krijgen binnen de groep en te mogen delen wat er op dat moment bij mij speelt. Ik vind dit het meest helende wat ik ervaren heb in mijn leven en ook het meest spannende. Angst en verlangen liggen dicht naast elkaar.
Het teveel voelen in een groep, te intens zijn voor mensen, nauwelijks de ruimte durven in te nemen voor mijn verhaal, is iets wat mij mijn hele leven heeft achtervolgd. Altijd bang voor de reactie, veroordeling, ongevraagd advies, de druk van mensen voelen dat ze je willen fixen, een oplossing willen vinden voor ‘je probleem’.
Het mooie van deze circle is; dat dit nu precies is, wat niet mag.
Op het moment dat ik de talkingstick krijg aangereikt gaat mijn hartslag omhoog, krijg ik het warm van de ruimte die er voor mij beschikbaar is. Ik schiet in mijn hoofd en wordt overspoelt met gedachten en een knop gaat aan van verzin iets, wat willen de mensen horen.
Maar omdat het stil blijft en ik bewust wordt van mijn eigen ruimte zak ik langzaam uit mijn hoofd mijn lichaam in. Met mijn ogen gesloten neem ik allerlei ongemakkelijke sensaties waar in mijn lichaam, zoals mijn hart die sneller begint te kloppen, de warmte die er door mijn hele lichaam stroomt en mijn gezicht die rood kleurt. En dan voel ik verdriet opkomen, tranen komen op en stromen over mijn wangen. Eerst een beetje maar dan niet meer te stoppen en in deze flow vind ik de moed om mijn ogen te openen. Eerst gericht op de vloer voor me en dan langzaam richt ik mijn gezicht naar de groep.
Terwijl ik ze aankijk vind ik de ontmoeting met de mensen om mij heen en voel ik een diepe helende energie door mijn lichaam stromen. Ik zie mensen volledig aanwezig zijn voor mij, voor mijn verhaal, voor mijn energie. Mensen die mij willen ontmoeten omdat ik ze mijn verdriet toon. Ik zie de compassie voor mijn tranen, door de tranen die ze zelf ook laten vloeien. Dit geeft mij een diep gevoel van verbinding.
De kracht van de stilte in deze groep en de ruimte er te kunnen laten zijn wat er is maakt dat ik in verbinding kan komen met mijn eigen hart, mijn buik en mijn bekken. Ik ervaar voor het eerst in mijn leven echt mijn lichaam in connectie met de mensen om me heen en dat wat het te vertellen heeft; “Your home dear Marlouk and all your wisdom is inside of your body. Just be present!”